Jeżeli jednak postanowienie albo zarządzenie wydał referendarz sądowy, stosuje się art. 93a § 3 i 41. b) § 2 w art. 325e k.p.k. – § 2 Postanowienia, o których mowa w § 1, z wyjątkiem postanowienia o wszczęciu dochodzenia oraz umorzeniu i wpisaniu sprawy do rejestru przestępstw, zatwierdza prokurator. Przepisy art. 323 stosuje Etapy postępowania przygotowawczego. Zawiadomienie o przestępstwie (art. 304 k.p.k.) lub informacje własne organów. Faktyczne wszczęcie postępowania. Postępowanie sprawdzające – etap ewentualny (art. 307 k.p.k.) Formalne wszczęcie postępowania. Zaznajomienie podejrzanego z materiałem postępowania – etap ewentualny (art. 321 k.p.k.) § postanowienie o umorzeniu dochodzenia (odpowiedzi: 5) Witam, Dostałam postanowienie o umorzeniu dochodzenia (ze względu na brak ustawowych znamion czynu zabronionego), na które złożyłam zażalenie do § Postanowienie o umorzeniu dochodzenia (odpowiedzi: 1) Witam pewna osoba na aukcji internetowej oszukała mnie na sporą sumę, po § 2. W razie stwierdzenia okoliczności wyłączających orzekanie po wszczęciu postępowania, sąd wydaje postanowienie o jego umorzeniu, a jeżeli rozpoczęto już przewód sądowy – wyrok o umorzeniu postępowania, z wyjątkiem określonym w § 3. Na postanowienie o umorzeniu przysługuje zażalenie. § 3. (na:wajednostki Policji, w tórej wydano postanowienie) a O UMORZENIU DOCHODZENIA 17 2 art. 305 § 3 sierŽ. szt postanowil umorzyé dochodzenie w sprawie: wykorzystania w Krakowie w okresie od dnia I czerwca 2017 roku do dnia 16 maja 2019 roku wbrew przepisom ustawy z dnia 15 grudnia 2017 roku o dystrybucji ubezpieczeó, informacji uzyskanych w RE: Zażalenie na postanowienie o umorzeniu dochodzenia. Cytat: że zażalenie na postanowienie wnosimy do prokuratora nadrzędnego i tylko do niego . Postępujemy zgodnie z następująca procedura - zażalenie 465 par 2 kpk 7 dni art 460 kpk ,jeśli się nie przychyli , prok kieruje je następnie do sądu 306par2 kpk . pUW05fI. Zostaliśmy pokrzywdzeni w związku z przestępstwem popełnionym przez osobę trzecią. Miły policjant przyjął zawiadomienie, spisał zeznania i kazał wracać do domu. Po kilku tygodniach do naszych drzwi puka listonosz z przesyłką z Policji lub Prokuratury zawierającą postanowienie o umorzeniu lub odmowie wszczęcia postępowania w sprawie z naszego zawiadomienia. Co robić w takiej sytuacji? Poniżej postaram się przedstawić kilka, mam nadzieję przydatnych porad, w jaki sposób zaskarżyć niesatysfakcjonujące nas postanowienie organów ścigania. Kto może wnieść zażalenie? Krąg osób uprawnionych do wniesienia zażalenia na postanowienie organów ścigania umarzające postępowanie (zarówno dochodzenie jak i śledztwo) lub odmawiające jego wszczęcia został wskazany przez ustawodawcę w art. 306 Wśród osób uprawnionych, wskazanych w tym przepisie znalazł się oczywiście także pokrzywdzony. Istotnym jest, że zgodnie ze wskazanym artykułem uprawnionym do złożenia zażalenia przysługuje prawo do zaznajomienia się z aktami. Osoba, która zdecyduje się zaskarżyć niepomyślne postanowienie nie musi zatem robić tego „w ciemno”. Przysługuje jej prawo do zapoznania się z treścią dokumentów zgromadzonych w toku czynności podjętych przez organy ścigania, może więc skontrolować co zrobiono w celu wyjaśnienia okoliczności związanych z przestępstwem albo czego nie zrobiono. Co więcej, pokrzywdzony jako strona postępowania może wnosić także o wydanie mu kopii dokumentów z akt sprawy, albo o wyrażenie zgodny na sporządzenie ich fotokopii. Należy jednak pamiętać, iż tak uzyskane dokumenty objęte są co do zasady tajemnicą postępowania karnego i nie mogą być udostępniane osobom innym, niż strony. Jeżeli pokrzywdzonym jest niepełnoletnie dziecko, zażalenie w jego imieniu powinien złożyć rodzic, działający w charakterze przedstawiciela ustawowego. Problem rodzi się wtedy, gdy sprawcą działań, które mogą stanowić przestępstwo jest drugie z rodziców. W takiej sytuacji, dziecko powinno być reprezentowane przez przez kuratora ustanowionego przez sąd opiekuńczy na wniosek organu prowadzącego postępowanie. Kiedy wnoszone jest zażalenie? Zażalenie należy wnieść w przeciągu 7 dni od dnia otrzymania postanowienia o umorzeniu postępowania lub o odmowie jego wszczęcia. Termin liczymy od dnia następnego po dniu, w którym doręczono nam przesyłkę, np. jeżeli odebraliśmy postanowienie w dniu 10 stycznia 2017 roku, to upływ 7-dniowego terminu nastąpi z końcem dnia 17 stycznia 2017 roku. Termin do wniesienia środka zaskarżenia jest zachowany, jeżeli nasze zażalenie zostanie wysłane listem poleconym na adres właściwego organu. N ie liczy się zatem termin w jakim adresat faktycznie otrzymał przesyłkę, a data jej nadania. Gdzie wnieść zażalenie? Co do zasady zażalenie wnosimy do Sądu właściwego do rozpoznania sprawy (w uproszeniu – Sądu w rejonie którego popełniono czyn zabroniony), ale za pośrednictwem Prokuratora który wydał/zatwierdził zaskarżane przez nas postanowienie, tj. Sąd Rejonowy w ……………………….. za pośrednictwem Prokuratury Rejonowej w …………………………. Nasze zażalenie powinno być zatem przesłane na adres właściwej Prokuratury Co powinno zawierać zażalenie? W części merytorycznej zażalenia należy wskazać wszelkie uchybienia i wady postępowania przeprowadzonego przez organy ścigania. Oczywiście dobrą praktyką jest wskazanie które przepisy postępowania zostały naruszone w związku z wydaniem postanowienia, ale absolutnie nie jest to warunkiem koniecznym jeżeli zażalenie sporządzane jest przez osobę nie będącą profesjonalistą i nie przesądza o sukcesie lub porażce naszego pisma. Uzasadnienie zażalenia to miejsce w którym należy przedstawić i opisać wszelkie uchybienia, którymi naszym zdaniem dotknięte było postępowanie organów ścigania. Jeżeli nie przeprowadzono jakiś dowodów to należy wskazać jakich i jednocześnie opisać co takie dowody mogłyby udowodnić i do jakich wniosków doprowadzić organy ścigania i Sąd, gdyby zostały przeprowadzone. Jeżeli naszym zdaniem Policja nie przesłuchała wszystkich świadków, nie zabezpieczyła lub nie pozyskała jakiś dowodów to bezwzględnie należy dać temu wyraz właśnie w uzasadnieniu naszego zażalenia. Należy pamiętać, że Sąd co do zasady będzie dysponował tylko materiałami zgromadzonymi (bądź też nie) przez organy ścigania oraz treściami zamieszczonymi w zażaleniu. Im dokładniej opiszemy swoje zastrzeżenia co do prawidłowości działań Policji, tym większa szansa, że Sąd podzieli nasze zdanie i uchyli postanowienie wydane przez Prokuratora. Ile to kosztuje? Nic! Wniesienie środka zaskarżenia w postępowaniu karnym jest wolne od opłat. Czy warto? Wielokrotnie zadawano mi pytanie, czy warto w ogóle składać zażalenie od postanowienia Prokuratora. Wśród ludzi często istnieje przekonanie, że Sąd zawsze stoi murem za organami ścigana, a wszelkie zażalenia, odwołania i skargi to tylko „pozory”, które mają na celu w jakiś tam sposób obłaskawić obywatela. A więc czy warto? Moim zdaniem zdecydowanie warto. Jeżeli mamy choć cień wątpliwości odnośnie tego, czy organy ścigania wykonały swoją pracę w sposób prawidłowy (i nie chodzi tu o złośliwe działanie „na nie korzyść”, czy lenistwo, a zwykłe błędy czy niedopatrzenia, które mogą zdarzyć się każdemu) to w mojej ocenie należy złożyć zażalenie. Jeżeli Sąd podzieli nasze wątpliwości to uchyli postanowienie Prokuratora i przekaże sprawę do dalszego prowadzenia. Zażalenie jest podstawowym środkiem odwoławczym. Przysługuje bowiem nie tylko w sprawach sądowych – w postępowaniu cywilny, wieczystoksięgowym, rodzinnym i karnym, ale także w sprawach przedsądowych prowadzonych przez Policję, czy Prokuraturę, a także w postępowaniu egzekucyjnym i w sprawach administracyjnych. WprowadzenieZażalenie na postanowienie wzór pismaZażalenie na postanowienie o umorzeniu dochodzeniaZażalenie na postanowienie o zabezpieczeniuZażalenie na postanowienie prokuratoraZażalenie na postanowienie o odmowie wszczęcia dochodzeniaZażalenie na postanowienie sądu rejonowegoZażalenie na postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalnościZażalenie na postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalności wzórZażalenie o postanowieniu o kosztach Wprowadzenie Złożenie zażalenia, czy innego środka odwoławczego w zależności od trybu postępowania ma jeden cel – zatrzymanie wykonania wydanego postanowienia. Zażalenia ma więc istotne znaczenie dla bytu przedmiotowej sprawy. Uchybienie terminom będzie skutkować zakończeniem sprawy w sposób krzywdzący dla strony. Dlatego tak ważne jest posiadanie wiedzy, w jakim terminie należy złożyć zażalenie i do którego organu. Ponadto, jeśli nie wiesz jak napisać zażalenie w danej sprawie, oddaję w Twoje ręce: Zażalenie na postanowienie wzór pisma Zażalenie na postanowienie wzór pisma Zażalenie na postanowienie o umorzeniu dochodzenia Dochodzenie jest formą postępowania przygotowawczego w sprawach mniejszej wagi niż te, które trafiają do śledztwa. Dochodzenie wszczyna się dla przestępstw zagrożonych karą pozbawienia wolności nie wyższą niż 5 lat i przestępstw przeciwko mieniu, kiedy wartość przedmiotu przestępstwa albo wyrządzonej szkody nie przekracza 200 000 zł. W toku postępowania organ prowadzących dochodzenie może wydać szereg postanowień postanowienie o wszczęciu dochodzenia, postanowienie o odmowie wszczęcia dochodzenia, postanowienie o umorzeniu dochodzenia, postanowienie o zawieszeniu dochodzenia. Na postanowienie o umorzeniu dochodzenia, jak również na pozostałe wydane w toku postępowania orzeczenia przysługuje zażalenie. Zażalenie składa się w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia z uzasadnieniem. Co istotne – zażalenie na postanowienie o umorzeniu dochodzenia i wpisaniu sprawy do rejestru przestępstw wnosi się do prokuratora właściwego do sprawowania nadzoru nad dochodzeniem. W przypadku, kiedy prokurator nie przychyli się do zażalenia, kieruje je do sądu, celem rozpoznania. Zażalenie na postanowienie o zabezpieczeniu Żądanie udzielenie zabezpieczenie roszczenia składa się do sądu I instancji. Udzielenie zabezpieczenia ma charakter pomocniczy w stosunku do postępowania rozpoznawczego, które może znacznie przeciągnąć się w czasie, przede wszystkim w sprawach wymagających przeprowadzenia skomplikowanego postępowania dowodowego tj. sprawy rozwodowe. Postanowienie o udzieleniu zabezpieczenia może zostać wydane w toku sprawy lub przed wytoczeniem powództwa. Zabezpieczenie pozwala dochodzić roszczenia, zanim stanie się ono wymagalne, dlatego strona, która nie godzi się z zakresem zabezpieczenia lub nawet jego zasadnością ma prawo złożyć zażalenie. Zażalenie na postanowienie o zabezpieczeniu, także w przedmiocie oddalenia wniosku o udzielenie zabezpieczenia należy złożyć w terminie tygodnia od dnia doręczenia postanowienia z uzasadnieniem, bądź od dnia ogłoszenia postanowienia wydanego na posiedzeniu jawnym, kiedy sąd odstąpił od jego uzasadnienia lub od dnia doręczenia postanowienia bez uzasadnienia wydanego na posiedzeniu niejawnym, jeśli sąd odstąpił od jego uzasadnienia. Zażalenie na postanowienie prokuratora W postępowaniu przygotowawczym prokuratorowi przysługuje szereg kompetencji. Przede wszystkim prokurator jest organem nadzorującym śledztwo, a w niektórych przypadkach także dochodzenie. Prokurator wydaje postanowienia o wszczęciu śledztwa, zatwierdza postanowienie o odmowie wszczęcia lub umorzenia śledztwa wydane przez Policję, wydaje postanowienia o przedstawieniu zarzutów, rozpatruje zażalenia na postanowienia o umorzeniu dochodzenia, może również przedłużyć czas postępowanie przygotowawcze, ma prawo decydować o zastosowaniu środków przymusu tj. zatrzymanie i przymusowe doprowadzenie podejrzanego, a następnie wystąpić do sądu o zastosowanie tymczasowego aresztowania. Powyżej wymienione czynności prokuratora podlegają zaskarżeniu. Osobom niebędącym stronami przysługuje zażalenie na postanowienia i zarządzenia naruszające ich prawa. Zażalenie na postanowienia i zarządzenia oraz na inne czynności prokuratora w postępowaniu przygotowawczym rozpoznaje prokurator bezpośrednio przełożony. Natomiast stronie postępowania na postanowienie prokuratora przysługuje zażalenie do sądu właściwego do rozpoznania sprawy. Zażalenie na postanowienie prokuratora wnosi się w terminie 7 dni od daty ogłoszenia postanowienia, a jeżeli ustawa nakazuje doręczenie postanowienia – od daty doręczenia. Zażalenie na postanowienie o odmowie wszczęcia dochodzenia Postanowienia o wszczęciu dochodzenia, odmowie wszczęcia dochodzenia, umorzeniu dochodzenia i wpisaniu sprawy do rejestru przestępstw, umorzeniu dochodzenia oraz o jego zawieszeniu wydaje prowadzący postępowanie. Postanowienie może zostać zamieszczone w protokole, bez uzasadnienia. Jednak na wniosek strony, organ prowadzący dochodzenie zobowiązany jest podać ustnie najważniejsze powody rozstrzygnięcia. Postanowienie o odmowie wszczęcia dochodzenia zatwierdza prokurator. Na postanowienie o odmowie wszczęcia dochodzenia przysługuje zażalenie. Zażalenie na postanowienie o odmowie wszczęcia dochodzenia wnosi się do prokuratora właściwego do sprawowania nadzoru nad dochodzeniem. Jeżeli prokurator nie przychyli się do zażalenia, kieruje je do sądu. Zażalenie wnosi w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia. Zażalenie na postanowienie sądu rejonowego Zakres spraw prowadzonych przez sądu rejonowe jest bardzo szeroki. W skład sądów rejonowych wchodzą bowiem wydziały karne, cywilne, rodzinno-opiekuńcze, ksiąg wieczystych, często sądy pracy i sądy upadłościowe. Od większości orzeczeń i zarządzeń sądów rejonowych przysługuje środek zaskarżenia, w postaci zażalenia, sprzeciwu lub apelacji. Termin na złożenie zażalenia jest tygodniowy i liczy się go od daty otrzymania postanowienia wraz z uzasadnieniem, a kiedy strona nie żądała doręczenia postanowienia zapadłego na rozprawie od daty ogłoszenia postanowienia. Przykład orzeczeń, dla których przysługuje zażalenie, to: Postanowienie w przedmiocie zwrotu pozwu, odmowa zwolnienia od kosztów sądowych, odmowa ustanowienia adwokata lub radcy prawnego, lub ich odwołanie, nadanie rygoru natychmiastowej wykonalności, skazanie świadka, biegłego, strony, jej pełnomocnika oraz osoby trzeciej na grzywnę, zawieszenie postępowania i odmowa podjęcia zawieszonego postępowania, oddalenie wniosku o wyłączenie sędziego, odrzucenie zażalenia, odrzucenie skargi na orzeczenie referendarza sądowego. W sprawach karnych zażalenie przysługuje od postanowień sądów rejonowych zamykających drogę do wydania wyroku, na postanowienia co do środka zabezpieczającego. W każdym przypadku stronie i zainteresowanemu przysługuje zażalenie na zapadłe orzeczenie. Termin do wniesienie środka odwoławczego wynosi tydzień. Zażalenie na postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalności Zażalenie na postanowienie w przedmiocie nadania klauzuli wykonalności jest wyjątkowym środkiem zaskarżenia, bowiem termin na złożenia zażalenia biegnie inaczej dla wierzyciela, a inaczej dla dłużnika. Termin do wniesienia zażalenia na postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalności biegnie dla wierzyciela od dnia wydania mu tytułu wykonawczego lub zawiadomienia go o utworzeniu tytułu wykonawczego w systemie teleinformatycznym albo od dnia ogłoszenia postanowienia odmownego, a gdy ogłoszenia nie było – od dnia doręczenia tego postanowienia. Natomiast dla dłużnika termin do złożenia zażalenia na postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalności biegnie od dnia doręczenia mu zawiadomienia o wszczęciu egzekucji. W praktyce o istnieniu tytułu wykonawczego dłużnik może dowiedzieć się dopiero od komornika, po wszczęciu przez niego postępowania egzekucyjnego. W takim przypadku, kiedy dłużnik przeczy istnieniu zobowiązania, bądź uważa, że należność uległa przedawnieniu lub została uregulowana, może w terminie tygodniowym złożyć zażalenie na postanowienie sądu, a w nim wnieść o uchylenie tytułu wykonawczego. Zażalenie na postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalności wzór Zażalenie na postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalności – wzór Koniecznie przeczytaj: Zażalenie na postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalności – wzór Zażalenie o postanowieniu o kosztach Większość spraw sądowych i egzekucyjnych generuje koszty, które zazwyczaj leżą po stronie przegrywającej spór, a w postępowaniu egzekucyjnym nakładane są na dłużnika. Na postanowienie sądu i komornika w przedmiocie kosztów przysługuje zażalenia, które wnosi się w terminie 7 dni od dnia otrzymania orzeczenia. Zażalenie na koszty sądowe wnosi się zawsze w formie pisemnej do sądu II instancji za pośrednictwem sądu I instancji, który wydał zaskarżone orzeczenie. Natomiast żalenie na koszty komornicze składa się do sądu, przy którym komornik działa, za jego pośrednictwem. Koniecznie przeczytaj: Zażalenie na zabezpieczenie alimentów [WZÓR] Zażalenie na sporządzony operat szacunkowy biegłego sądowego Oceń mój artykuł: (1 votes, average: 5,00 out of 5)Loading... Zażalenie na postanowienie o umorzeniu postępowania przygotowawczego – dochodzenia albo śledztwa. Prowadzone w sprawie karnej postępowanie przygotowawcze przyjmuje postać dochodzenia albo śledztwa. Postępowanie przygotowawcze może zakończyć się na wiele sposób – w tym oczywiście wniesieniem aktu oskarżenia albo… umorzeniem. Postanowienie o umorzeniu postępowania przygotowawczego podlega zaskarżeniu – i o tym będzie w niniejszym wpisie. Regulacja. Wpis dotyczy przepisów Kodeksu postępowania karnego, aktualny tekst tej ustawy znajdziecie Państwo po kliknięciu w następujący link: Zażalenie na postanowienie o umorzeniu… Na postanowienie o umorzeniu dochodzenia albo śledztwa przysługuje zażalenie. Zażalenie wnosi się do sądu za pośrednictwem prokuratora, który wydał/zatwierdził postanowienie o umorzeniu. Sądem właściwym do rozpoznania sprawy jest sąd powołany do rozpoznania sprawy w pierwszej instancji (czyli sąd, który hipotetycznie rozpoznawałby sprawę w pierwszej instancji, gdyby doszło do wniesienia aktu oskarżenia). Kto może wnieść zażalenie? Zażalenie na postanowienie o umorzeniu dochodzenia albo śledztwa przysługuje następującym podmiotom: – stronom; – instytucji państwowej lub samorządowej, która złożyła zawiadomienie o przestępstwie; – osobie, która złożyła zawiadomienie o przestępstwie określonym w art. 228-231, art. 233, art. 235, art. 236, art. 245, art. 270-277, art. 278-294 lub w art. 296-306 Kodeksu karnego, jeżeli postępowanie karne wszczęto w wyniku jej zawiadomienia, a wskutek tego przestępstwa doszło do naruszenia jej praw. Ważne! Należy zwrócić uwagę, iż składający zawiadomienie o przestępstwie nie zawsze będzie uprawniony do zaskarżenia postanowienia o umorzeniu postępowania przygotowawczego, które toczyło się wskutek jego zawiadomienia! Uprawnieni do wniesienia zażalenia mają prawo przejrzenia akt, co oczywiście jest bardzo przydatne przy sporządzaniu zażalenia – nie trzeba bowiem pisać go „w ciemno”. Należy zwrócić również uwagę, iż postanowienie o umorzeniu dochodzenia nie wymaga uzasadnienia ale na wniosek strony organ prowadzący dochodzenie podaje ustnie najważniejsze powody rozstrzygnięcia. Ile wynosi opłata od zażalenia? Zażalenie na umorzenie dochodzenia albo śledztwa jest wolne od opłat. Co powinno zawierać zażalenie? W zażaleniu należy przede wszystkim wskazać zaskarżone rozstrzygnięcie lub ustalenie (czyli wskazać od czego się wnoszący zażalenie odwołuje). W zażaleniu należy również podać czego wnoszący się domaga, zalecane choć nieobowiązkowe (dla osoby, która nie jest profesjonalnym prawnikiem) jest – wskazanie konkretnych zarzutów oraz przedstawienie uzasadnienia stanowiska zajętego w zażaleniu. W jakim terminie należy wnieść zażalenie? Zażalenie na postanowienie o umorzeniu dochodzenia/śledztwa wnosimy w terminie 7 dni od daty doręczenia nam postanowienia. Do biegu terminu nie wlicza się dnia, od którego liczy się termin. Licząc termin uwzględniamy wszystkie dni, nie tylko – dni robocze (częsty błąd!). Jeżeli koniec terminu przypada na dzień uznany przez ustawę za dzień wolny od pracy, zażalenie można wnieść następnego dnia. Termin jest zachowany, jeżeli przed jego upływem pismo zostało nadane w placówce podmiotu zajmującego się doręczaniem korespondencji na terenie Unii Europejskiej (np. Poczta Polska i nadanie zażalenia listem poleconym). Co może zrobić sąd? Sąd do którego trafi zażalenie może utrzymać zaskarżone postanowienie w mocy, może również je uchylić i przekazać sprawę do dalszego prowadzenia w postępowaniu przygotowawczym. Uchylając postanowienie o umorzeniu postępowania przygotowawczego sąd podaje powody uchylenia, a w miarę potrzeby – wskazuje także okoliczności, które należy wyjaśnić, lub czynności, które należy przeprowadzić. Wskazania te są dla organu prowadzącego postępowanie przygotowawcze wiążące! Jeżeli organ prowadzący postępowanie dalej nie znajdzie podstaw do wniesienia aktu oskarżenia, wyda ponowne postanowienie o umorzeniu postępowania przygotowawczego. W takim wypadku pokrzywdzony, który zaskarżył wcześniej postanowienie o umorzeniu postępowania przygotowawczego, może wnieść tzw. subsydiarny akt oskarżenia. Nie jest natomiast możliwe zaskarżenie do sądu ponownego postanowienia o umorzeniu postępowania. O subsydiarnym akcie oskarżenia – więcej w jednym z kolejnych wpisów! Stan prawny na dzień: 17 września 2018 roku. Autor: adwokat Maciej Marczak, Kancelarie Adwokackie w Łodzi oraz w Zduńskiej Woli. Autor nie bierze odpowiedzialności za skutki zastosowania w praktyce informacji wynikających z powyższego artykułu. Autor wskazuje, iż zasadnym jest skonsultowanie się z prawnikiem – adwokatem bądź radcą prawnym przed podjęciem jakichkolwiek działań prawnych. Powyższy artykuł stanowi jedynie zarys bardzo szerokiej i złożonej kwestii prawnej. Prawa autorskie zastrzeżone. Tytuł: Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie z 2014-05-21 Data orzeczenia: 21 maja 2014 Data publikacji: 9 października 2018 Data uprawomocnienia: 21 maja 2014 Sąd: Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie Wydział: II Wydział Karny Przewodniczący: Krzysztof Jawor Protokolant: Kasjana Kaszyńska Hasła tematyczne: Zażalenie Na Postanowienie O Umorzeniu Dochodzenia Podstawa prawna: art. 465 § 2 Sygn. akt II Kp 127/14 POSTANOWIENIE Dnia 21 maja 2014r. Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie Wydział II Karny w składzie: Przewodniczący: SSR Krzysztof Jawor Protokolant: Kasjana Kaszyńska przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie Elżbiety Gastołek po rozpoznaniu w sprawie o czyny z art. 284 § 2 na skutek zażalenie pełnomocnika J. S. w przedmiocie umorzenia dochodzenia na podstawie art. 465 § 2 w zw. z art. 329 § 1 postanowił : nie uwzględnić zażalenia pełnomocnika J. S. z dnia 31 stycznia 2014r. na postanowienie Prokuratury Rejonowej w dnia 31 października 2013r., w przedmiocie umorzenia dochodzenia i utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie UZASADNIENIE Postanowieniem z dnia 31 października 2013r. Prokuratura Rejonowa w dochodzenie w sprawie o przywłaszczenie przez członka Zarządu Koła (...)w Niemczy w dniu 9 grudnia 2007r. w mienia w postaci pieniędzy w kwocie zł pochodzących ze sprzedaży tusz i skór dzików ustrzelonych w trakcie polowania zbiorowego nr (...), organizowanego przez Biuro (...)ze Ś., tj. o czyn z art. 284 § 2 z uwagi na brak danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie popełnienia czynu zabronionego. Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła w ustawowym terminie pełnomocnik zawiadamiającego o popełnieniu przestępstwa J. S., w którym zakwestionowała zasadność wskazanego orzeczenia w całości i wniosła o uchylenie postanowienia i ponowne rozpoznanie sprawy. Postanowieniu zarzucono błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, polegających na przyjęciu, iż brak jest danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie popełnienia czynu zabronionego, podczas gdy dowody zgromadzone w niniejszej sprawie ponad wszelka wątpliwość wskazują, iż nastąpiło przywłaszczenie pieniędzy w wysokości 966 euro, stanowiących równowartość zł, pochodzących ze sprzedaży tusz i skór, dzików pozyskanych w trakcie polowania zbiorowego nr (...), organizowanego przez Biuro (...) ze Ś.. W uzasadnieniu zażalenia wskazano, iż polemika z zaskarżonym postanowieniem jest w istotny sposób utrudniona, a wręcz niemożliwa ze względu na brak uzasadnienia zaskarżonego postanowienia. W ocenie skarżącej okoliczność, iż na polowaniu z udziałem tzw. myśliwych dewizowych doszło do sprzedaży im tusz zwierzyny oraz skóry dzika, została potwierdzona przez W. G. i W. K., którzy byli obecni przy czynnościach ważenia tusz dzików. Jak podniesiono w uzasadnieniu zażalenia niewątpliwie, co wynika z zeznań J. S., otrzymał on od tych myśliwych 960 euro, które to przekazał Prezesowi Zarządu Koła (...) – A. T.. Nie ulega również wątpliwości, w przekonaniu skarżących, iż w świetle materiału zgromadzonego w niniejszej sprawie, pieniądze te nie zasiliły kasy Koła (...), zaś sam Prezes Koła (...) zaprzecza okolicznościom, które, zdaniem skarżącego, w świetle dowodów czynią jego zeznania w sensie dowodowym bezwartościowymi. Prokuratura Rejonowa w D. przekazując powyższe zażalenie do rozpoznania Sądowi, wniósła o jego nieuwzględnienie podnosząc, że przeprowadzone postępowanie nie dało podstaw do uznania, iż doszło do przestępstwa. Ponadto wskazano, iż w uzasadnieniu zażalenia skarżący nie wskazał na nowe okoliczności, które dałyby podstawę do podjęcia postępowania, a jedynie zawarto polemikę z oceną zgromadzonego materiału dowodowego. Przestępstwo z art. 284 § 2 popełnia ten kto przywłaszcza sobie powierzona mu rzecz ruchomą. Jest to kwalifikowany typ przywłaszczenia zwany sprzeniewierzeniem. Przywłaszczenie wymaga działania w zamiarze bezpośrednim kierunkowym postąpienia z cudzą rzeczą (lub prawem majątkowym), tak jakby się było jej właścicielem. Sprawca przywłaszczenia musi więc zmierzać do zatrzymania cudzej rzeczy lub innego mienia (prawa majątkowego) dla siebie lub innej osoby bez żadnego do tego tytułu. Natomiast bezprawne zatrzymanie cudzej rzeczy, a nawet jej używanie, chociażby w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, ale bez zamiaru zatrzymania na własność, nie stanowi przestępstwa przywłaszczenia. Nie wystarczające jest zatem samo rozporządzenie cudzym mieniem, konieczne jest, aby sprawca chciał je zatrzymać bez prawnego tytułu. Zażalenie pełnomocnika zawiadamiającego J. S. o popełnieniu przestępstwa, w ocenie Sądu nie zasługuje na uwzględnienie. Analiza zgromadzonego w toku postępowania przygotowawczego obszernego materiał dowodowego nie pozwala na postawienie komukolwiek zarzutu dokonania przestępstwa opisanego w art. 284 § 2 w szczególności P. T.. W toku przeprowadzonych czynności przesłuchano świadków mogących mieć wiedzę odnośnie przedmiotu toczącego się dochodzenia, tj. członków ówczesnego zarządu Koła Łowieckiego (...) w Niemczy, myśliwych oraz członków koła, pracownicę biura pośredniczącego w organizacji polowań międzynarodowych oraz biorących udział w przedmiotowym polowaniu holenderskich myśliwych. Ponadto Zgromadzono obszerną dokumentację w postaci protokołów i sprawozdań z przeprowadzonych polowań, protokołów przeprowadzonych kontroli przez organy zwierzchnie, faktur VAT. Wbrew twierdzeniom skarżącego, W. K. nie potwierdził faktu przekazania P. T. przez J. S. pieniędzy, albowiem zeznał, że „osobiście nie widziałem komu S. przekazał te pieniądze. Dla mnie to było oczywiste, że przekazał je T.. Nie podejrzewam T., aby te pieniądze zabrał dla siebie. Na pewno przeznaczył je na rzecz i dobro koła” ( karta 207). Mając powyższe na uwadze przyjmując nawet (na co nie ma niepodważalnych dowodów), iż doszło do przejęcia przez P. T. rzeczonej kwoty pieniędzy, nie zostały one (jak wynika z cytowanych powyżej zeznań świadka) zabrane w zamiarze zatrzymania, a zostały przeznaczone na rzecz koła. W tym miejscu zatem należy podkreślić, że, jak już omawiano powyżej przywłaszczenie wymaga działania w zamiarze bezpośrednim kierunkowym postąpienia z cudzą rzeczą (lub prawem majątkowym), tak jakby się było jej właścicielem. Sprawca przywłaszczenia musi więc zmierzać do zatrzymania cudzej rzeczy lub innego mienia (prawa majątkowego) dla siebie lub innej osoby bez żadnego do tego tytułu. Natomiast bezprawne zatrzymanie cudzej rzeczy, a nawet jej używanie, chociażby w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, ale bez zamiaru zatrzymania na własność, nie stanowi przestępstwa przywłaszczenia. Nie wystarczające jest zatem samo rozporządzenie cudzym mieniem, konieczne jest, aby sprawca chciał je zatrzymać bez prawnego tytułu. Wprawdzie W. G. potwierdził przekazanie przez J. S. prezesowi koła łowieckiego pieniędzy otrzymanych od H. za tusze z upolowanych dzików i skórę. Jednakże faktu takiego nie potwierdził żaden z przesłuchanych myśliwych holenderskich, a z ustalonego stanu faktycznego w sprawie wynika, iż W. G. i J. S. są bardzo dobrymi kolegami, a zatem do zeznań świadka W. G. należy podchodzić z dużą dozą ostrożności. Tym bardziej, że to po pierwszych zeznaniach świadka W. G., skarżący J. S. zmienił datę popełnienia czynu. Ponadto nieprawidłowości odnośnie rozpatrywanych kwestii nie zauważył zarówno Urząd Skarbowy dokonujący kontroli, ani organ zwierzchni koła (ten wytknął jedynie nieprawidłowości odnoszące się do kwestii uzupełniania protokołów i sprawozdań z przeprowadzonych polowań). W tym miejscu zauważyć należy, iż w Kole (...) w Niemczy, pomiędzy jego członkami, panuje od dłuższego czasu zaogniony konflikt (co zostało również zauważone przez organ zwierzchni K. i z tego względu wszczęto postępowanie kontrolne, w wyniku czego został zmieniony Zarząd Koła). Z jednej strony tego konfliktu niewątpliwie znajduje się J. S., z drugiej były prezes K. A. T., a niniejsza sprawa, w ocenie Sądu jest częścią rozgrywek pomiędzy zwaśnionym stronami. Sąd, rozpoznając zażalenie pełnomocnika J. S., stwierdził, że decyzja Prokuratury Rejonowej w D. o umorzeniu dochodzenia podjęta przez ten organ jest w pełni zasadna i odpowiada prawu, a zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie, w związku z czym utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie. W ocenie Sądu, w toku czynności podjętych przez organy prowadzące postępowanie przygotowawcze nie dopuszczono się żadnych błędów, konsekwencją, których mogłoby być uchylenie zaskarżonego postanowienia. Mając na uwadze powyższe okoliczności, nie znajdując podstaw do uchylenia zaskarżonego postanowienia i całkowicie podzielając pogląd Prokuratury, Sąd uznał, że zażalenie skarżących nie zasługuje na uwzględnienie. Na postanowienie o odmowie wszczęcia śledztwa czy dochodzenia (sprawy) przysługuje zażalenie: 1) pokrzywdzonemu, 2) instytucji zawiadamiającej, 3) osobie która złożyła zawiadomienie o przestępstwie jeżeli wskutek przestępstwa doszło do naruszenia jej praw. Uprawnienia do wniesienia zażalenia na postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania przygotowawczego nie mają natomiast osoby, których prawa (dobra prawne) zostały jedynie zagrożone przez przestępstwo, a więc gdy nie doszło do naruszenia praw tych osób. Na postanowienie o umorzeniu śledztwa czy dochodzenia (sprawy) przysługuje zażalenie: 1) stronom, 2) instytucji państwowej lub samorządowej, która złożyła zawiadomienie o przestępstwie, 3) osobie, która złożyła zawiadomienie o przestępstwie określonym w art. 228-231, art. 233, art. 235, art. 236, art. 245, art. 270-277, art. 278-294 lub w art. 296-306 Kodeksu karnego, jeżeli postępowanie karne wszczęto w wyniku jej zawiadomienia, a wskutek tego przestępstwa doszło do naruszenia jej praw. Uprawnionym do złożenia zażalenia przysługuje prawo przejrzenia akt. Jeżeli osoba lub instytucja, która złożyła zawiadomienie o przestępstwie, nie zostanie w ciągu 6 tygodni powiadomiona o wszczęciu albo odmowie wszczęcia śledztwa, może wnieść zażalenie do prokuratora nadrzędnego albo powołanego do nadzoru nad organem, któremu złożono zawiadomienie. Kodeks postępowania karnego reguluje przebieg postępowania zażaleniowego w sposób następujący: - pokrzywdzony wnosi zażalenie do sądu właściwego do rozpoznania sprawy, za pośrednictwem prokuratora, który wydał lub zatwierdził postanowienie o umorzeniu lub odmowie wszczęcia postępowania przygotowawczego, - uwzględniając zażalenie, sąd uchyla zaskarżone postanowienie, wskazując powody uchylenia, a w miarę potrzeby także okoliczności, które należy wyjaśnić, lub czynności, które należy przeprowadzić; wskazania te są dla organu prowadzącego postępowanie przygotowawcze wiążące; - jeżeli po dokonaniu czynności wskazanych przez sądową instancję organ prowadzący postępowanie przygotowawcze nadal nie znajduje podstaw do wniesienia aktu oskarżenia, wydaje ponownie postanowienie o umorzeniu postępowania lub odmowie jego wszczęcia; - w sytuacji określonej w punkcie poprzednim pokrzywdzony, który wykorzystał uprawnienia przewidziane (a więc ten, który zaskarżył powyższe postanowienia), może wnieść subsydiarny akt oskarżenia. Na ponowne postanowienie prokuratora o odmowie wszczęcia lub o umorzeniu postępowania przygotowawczego pokrzywdzonemu zażalenie już nie przysługuje. W sprawach z oskarżenia prywatnego zażalenie na postanowienie prokuratora o odmowie wszczęcia lub o umorzeniu postępowania przygotowawczego rozpoznaje prokurator nadrzędny, jeżeli postanowienie zapadło z uwagi na brak interesu społecznego w ściganiu z urzędu sprawcy, Ustawa w sposób wyraźny stanowi o możliwości wniesienia zażalenia na bezczynność organu powołanego do prowadzenia śledztwa, w zakresie rozpoznania wniesionego zawiadomienia o przestępstwie. Jeżeli podmiot zawiadamiający nie zostanie w ciągu 6 tygodni poinformowany o wszczęciu lub odmowie wszczęcia postępowania, ma prawo wnieść zażalenie do prokuratora nadrzędnego (jeżeli wniesiono doniesienie do prokuratora, niezależnie od tego, czy w tej sprawie należałoby wszcząć śledztwo czy też dochodzenie) albo do prokuratora sprawującego nadzór nad organem, do którego wniesiono doniesienie (w sprawach, w których należy prowadzić dochodzenia, oraz w sytuacji, gdy zawiadomienie dotyczy czynu objętego zakresem przedmiotowym śledztwa, jednak organ Policji nie przekazał tego zawiadomienia prokuratorowi. W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji, prosimy przejść do zakładki kontakt. Z wyrazami szacunku.

zażalenie na postanowienie o umorzeniu dochodzenia