Rozwój. Zależnie od spodziewanej wielkości psa, intensywny wzrost i rozwój mięśni następuje w wieku pomiędzy szóstym a dziewiątym miesiącem życia. W tym czasie uzębienie mleczne jest wymieniane na stałe, a szczenięca sierść na szatę typową dla psa dorosłego. Dlatego jeśli na skórze psa pojawi się zgrubienie, należy jak najszybciej pokazać je lekarzowi weterynarii. Specjalista dokładnie obejrzy skórę psa i określi charakter zmiany. W przypadku niejednoznacznej diagnozy wskazane będzie wykonanie nacięcia na powierzchni guzka, pobranie płynu ze środka lub wykonanie biopsji. Jak wygląda tasiemiec u psa? Istnieje wiele rodzajów tasiemców, które atakują naszych pupili. W Polsce często występują tasiemce takie jak: • tasiemiec psi • tasiemiec kręćkowy • tasiemiec bąblowiec Ze względu na swój kształt wyżej wymienione tasiemce zaliczamy do grupy płazińców. Buldog angielski to pies, który groźnie wygląda, ale współcześni przedstawiciele tej rasy są pupilami łagodnymi, wesołymi i skorymi do zabawy, także z dziećmi. Buldogi przywiązują się do swoich właścicieli, są im oddane, a kiedy trzeba – na pewno staną w ich obronie. Buldogi angielskie są łagodnymi psami o wyglądzie Pies z lękiem separacyjnym może witać się w sposób bardzo wylewny, skacząc, szczekając, piszcząc i biegając dookoła właściciela. Jeśli chodzi o niszczenie, naszą uwagę przede wszystkim powinny zwrócić zniszczenia w okolicach drzwi i okien, a w przypadku ogrodu – ogrodzenia. Jak pies z psem. Andrzej Kłosiński Jak pies z psem - Przygotowanie psa na pojawienia się nowego psa. Podstawą umiejętności dobrych relacji psa z innymi przedstawicielami jego gatunku jest właściwa socjalizacja szczeniaka z psami, dbałość o utrzymywanie kontaktów z psami kiedy szczeniak dorasta w nowym domu, nie popełnianie … więcej pL2HvpJ. Kundelki to bardzo wdzięczne i radosne psiaki, które potrafią wprowadzić wiele szczęścia do życia każdego człowieka. W przypadku kundelków jednak nigdy tak do końca nie wiadomo, jak duże wyrosną. Inaczej niż w przypadku psów rasowych, o których z góry wiadomo, jakie gabaryty osiągną i jak się będą prezentować w formie dorosłej. Jak rozpoznać czy pies będzie duży? Czy rozpoznanie tego jest w ogóle możliwe? Co może Ci powiedzieć wygląd szczeniaka o jego przyszłych gabarytach? Przeczytaj! 1. W jaki sposób rośnie pies? 2. Jak rozpoznać czy pies będzie duży? Czy wszystkie sposoby są miarodajne? Rasa Wielkość rodziców Grubość łap Wielkość szczeniaka 3. Ja rozpoznać czy pies będzie duży? Podsumowanie W jaki sposób rośnie pies? Szczenięta rodzą się naprawdę malutkie, a przy tym całkowicie ślepe i głuche, w zupełności zależne od opieki swojej mamy. Te malutkie, słodkie, futrzane kuleczki jednak bardzo szybko rosną. Z biegiem czasu zaczynają być coraz większe, zaczynają też widzieć i słyszeć, a także robić się coraz bardziej ciekawskie i ruchliwe. W tym samym czasie psiak rośnie bardzo intensywnie. Początkowo rozbudowuje się jego kościec, dlatego można obserwować jak rozmiar szczeniaka i jego proporcje. U małych psów cały ten proces przebiega z natury bardzo proporcjonalnie. Z tego powodu szczeniak małej rasy wygląda nierzadko jak miniaturowa wersja psa dorosłego. W przypadku ras dużych jednak proporcje te w pewnych chwilach mogą wyglądać zabawnie, bo części ciała zwierzaka mogą się wydłużać w mało proporcjonalny sposób. To jak duży urośnie szczeniak, zależy od wielu czynników – jeśli je poznasz, masz większą szansę na poprawne określanie rozmiarów psa dorosłego. To cenna umiejętność dla kogoś, kto na co dzień dużo przebywa ze zwierzętami. Przeczytaj także: Czy można dotykać szczeniaki po urodzeniu? Dowiedz się! Jak rozpoznać czy pies będzie duży? Czy wszystkie sposoby są miarodajne? Jak rozpoznać czy pies będzie duży? Ludzie od zawsze próbowali określić rozmiar psów. Wykorzystywane to było nie tylko w przypadku kundelków, ale też w sytuacji celowej hodowli. Nierzadko bowiem hodowcy potrzebowali psów o określonej wielkości, by uwypuklić konkretne cechy, pożądane przez danego hodowcę. Jak poznać czy szczeniak będzie duży? Wielu osobom wydaje się, że znają na to niezawodne sposoby. Nie wszystkie jednak są właściwymi. Nawet jeśli są bardzo popularne wśród ludzi. Dookoła kwestii tego, jak duży urośnie pies, narosło bowiem wiele mitów. Po czym ludzie próbują zgadywać wielkość psa? Rasa W przypadku psów rasowych sprawa jest naprawdę bardzo prosta. Rasowe psy z legalnych hodowli będą rozmiarów, które określa wzorzec stworzony dla danej rasy. Jeśli jednak szczeniak nie ma rodowodu bądź metryki uprawniającej do jego wyrobienia, możesz się bardzo rozczarować. Pies rasowy to bowiem pies, który posiada rodowód. Kupując go w hodowli zarejestrowanej w Polskim Związku Kynologicznym właściciel otrzymuje metrykę uprawniającą do jego wyrobienia (nie jest to jednak obowiązkowe). W innym przypadku psy są tylko w „typie” danej rasy. Nikt nie da żadnej pewności, że czworonóg będzie prezentował się tak, jak pokazuje to wzorzec. Nie ma bowiem wiarygodnego poświadczenia, jaka krew dokładnie płynie w jego żyłach. Wielkość rodziców Jak rozpoznać czy pies będzie duży czy mały? Wiele osób po prostu patrzy na jego rodziców. W przypadku psów rasowych, rodowodowych, można być całkowicie pewnym tego, jak wyglądać będzie dany szczeniak, gdy urośnie. Jednak w przypadku kundelków wcale nie jest to taka łatwa sprawa. Niestety, ale nadal bardzo często zdarza się, że ludzie nie pilnują odpowiednio psów nierasowych. Zabiegi kastracji czy sterylizacji nadal też nie są tak powszechne, jak powinny być. Dlatego często na świecie pojawiają się kolejne mioty szczeniąt nierasowych. W tym przypadku określanie wielkości po rodzicach może nie do końca zadziałać. Nierzadko bardzo trudno jest bowiem ustalić, kto jest ojcem konkretnego szczeniaka, często można tutaj tylko przewidywać. Bardzo trudno też przewidzieć jakich przodków ma dany kundelek. To może być kompletna genetyczna ruletka – szczeniaczek całkiem sporej matki może osiągnąć tylko połowę jej wielkości, szczeniak niewielkiej matki może też ją zupełnie przerosnąć. Grubość łap Jak rozpoznać czy szczeniak będzie duży? Spójrz na jego łapy! Tak przynajmniej głosi mądrość ludowa. W pewnym stopniu związane jest to z faktem, że szczenięta dużych ras rosną w sposób nieproporcjonalny. Wtedy faktycznie, na pewnym etapie ich wzrastania, można zauważyć, że ich łapy są nieproporcjonalnie wydłużone. Same grube łapy mogą jeszcze jednak o niczym nie świadczyć. Psiak może mieć grube, szerokie łapy, a wyrosnąć na całkiem niewielkiego. Może mieć też chudziutkie łapy, ale zwierzak wyrośnie na całkiem sporego psa. Jeśli będziesz polegał tylko na kryterium łap, możesz się bardzo zdziwić w przyszłości. Wielkość szczeniaka Jak rozpoznać czy pies będzie duży? Wystarczy spojrzeć na szczeniaka! Jeśli szczeniak, nawet bardzo młody, jest całkiem spory, wyrośnie na dużego psa. Jeśli jednak jest maleńki i niepozorny, nie osiągnie zbyt dużych rozmiarów. To też nie do końca tak. Psiak może być całkiem sporym szczeniakiem, a potem jego wzrost może zostać zahamowany. Może też być malutki, chudziutki i niepozorny, a wyrosnąć na całkiem sporego psa. Jego niewielki wzrost jako maleńkie szczenię może być powodowany na przykład niedoborami jedzenia – częste zjawisko u szczeniąt, którym matka nie jest w stanie zapewnić najlepszych warunków, bo sama nie dojada. Jeśli w późniejszym okresie psiak będzie dostawał dobrą, zbilansowaną dietę i uzupełni niedobory żywieniowe, nadal ma szansę na wyrośnięcie do sporych rozmiarów. Ja rozpoznać czy pies będzie duży? Podsumowanie Rozpoznanie czy pies będzie spory w dorosłości wcale nie jest takie proste, jak mogłoby się wydawać. Zwłaszcza w przypadku kundelków, w przypadku psów rasowych, rodowodowych, z góry wszystko jest już wiadome. W przypadku szczeniąt nierasowych jednak nierzadko trzeba po prostu zgadywać. Zwłaszcza że, stosunkowo trudno jest ustalić ojca danego szczeniaka, trudno też prześledzić rodowód rodziców nierasowych. A w żyłach takich psów może płynąć krew naprawdę wielu ras. Samo patrzenie na grubość łap też nie musi dać wcale prawdziwego obrazu dorosłego psa. Psiak może mieć grube, duże łapy i wyrosnąć na niewielkiego zwierzaka, który ma po prostu grube łapy. Początkowa wielkość szczeniaka też nie zawsze sporo mówi o przyszłym wzroście psa. Szczeniak może być na przykład zabiedzony i niedożywiony, ale jeśli niedobory zostaną uzupełnione, a psiak zyska szansę na lepszą opiekę, może wyrosnąć naprawdę duży. Wszystkie psy przechodzą te same etapy rozwoju. Jednak w przypadku wielu szczeniąt należy wziąć pod uwagę specyfikę ich wzrostu szczeniąt to bardzo ważna praktyka. Powinniśmy wiedzieć, czego możemy oczekiwać od naszego małego przyjaciela, gdy stanie się dorosły. Każdy etap obejmuje ważne etapy, takie jak otwarcie oczu, nauka chodzenia i przyjmowanie stałych osób martwi się, czy ich szczeniak je dobrze i w wystarczających ilościach. Pragną również wiedzieć, czy rośnie z odpowiednią prędkością i czy jego waga odpowiada tym artykule postaramy się zaoferować Ci informacje dotyczące różnych aspektów rozwoju psów, a także zasugerować używanie przewodnika lub opisywanie etapów, przez które przechodzi chcemy wiedzieć, czy nasz szczeniak rozwija się normalnie we wszystkich aspektach i dobrze jest rejestrować te postępy. Może to być pomocne w dotyczące rozwoju szczeniątOczywiście etapy rozwojowe szczeniąt rozpoczynają się na długo przed tym, jak przywieziesz do domu ośmiotygodniowego rasy psów rozwijają się szybciej i osiągają dojrzałość w młodszym wieku niż niektóre większe rasy. Oczywiście, jako właściciele możemy mieć wiele wątpliwości i obaw, takich jak:Kiedy szczenięta otwierają oczy?Oczy Twojego szczeniaka otwierają się już w drugim tygodniu życia. To jeden z najwcześniejszych etapów rozwoju, przez który przechodzi. Oczy szczeniąt nie otwierają się nagle. Między powiekami pojawia się niewielka szczelina, która w ciągu kilku dni całkowicie się zaczynają chodzić?Trzeci tydzień jest decydujący dla wzrostu Twojego szczeniaka, ponieważ zacznie on testować siłę swoich łap. Większość szczeniąt zaczyna wstawać i stawiać swoje pierwsze, drżące kroki pod koniec trzeciego tygodnia szczenięta zaczynają szczekać?Nowonarodzone szczenięta cichutko kwilą, gdy jest im zimno, ale przez większość czasu są ciche. Normalne odgłosy zaczynają się pojawiać w ciągu drugiego lub trzeciego odgłosy przypominające szczekanie pojawiają się w ósmym tygodniu życia. Prawie wszystkie szczenięta słodko szczekają już między 10 a 12 szczeniaki przestają gryźć?Szczeniaki gryzą w ramach zabawy i ponieważ gryzienie łagodzi dolegliwości związane z pojawieniem się zębów. Przy odpowiedniej pomocy większość szczeniąt nauczy się nie gryźć zbyt mocno, aby nie wyrządzać przestaną gryźć w szóstym miesiącu życia. Jednak słowo „pomoc” jest kluczem, ponieważ nie gryzienie jest czymś, czego należy aktywnie nauczyć rozwoju socjalizacji szczeniątSocjalizacja to proces, który muszą przejść wszystkie psy, aby pomóc im w dostosowaniu się do życia w naszym świecie. Chodzi o to, aby nauczyć się nie bać nowych doświadczeń i traktować ludzi jako wiesz, że szczenięta potrzebują pomocy w tym procesie, ponieważ w wieku trzech miesięcy zaczynają się denerwować obecnością obcych i nowymi wydarzeniami. Klub Kennel w Wielkiej Brytanii dzieli ten proces socjalizacji na 10 kluczowe etapy, które powinieneś znać: Okno dla socjalizacji szczeniąt. Ten etap kończy się około trzech miesięcy i jest to czas, w którym szczeniak akceptuje i łatwiej dostosuje się do nowych doświadczeń. Na tym etapie musisz zabierać go wszędzie i upewnić się, że spotyka jak najwięcej ludzi. Okres strachu dorastającego psa. Jest to okres od 6 do 12 miesięcy, w którym młode psy, które zostały w pełni uspołecznione jako szczenięta mogą ponownie odczuwać strach i proces socjalizacji należy przeprowadzić na nowo. Dorosłość u szczeniątJak zapewne się domyślasz nie ma dokładnej odpowiedzi na pytanie, kiedy szczeniak wchodzi w dorosłość. Istnieją jednak trzy aspekty rozwoju szczeniaka, które muszą działać razem, aby stał się prawdziwym dorosłym psem: Dojrzałość fizyczna Dojrzałość płciowa I dojrzałość umysłowa Twój szczeniak musi osiągnąć wszystkie trzy aspekty dojrzałości, zanim stanie się „dorosły”. Aby nieco skomplikować sprawy, procesy te nie zachodzą w tym samym punkt, w którym wszystkie trzy się spotykają różni się w zależności od rasy psa. Rozsądnie jest skonsultować z weterynarzem wskazania dla tych etapów w zależności od rasy Twojego może Cię zainteresować ... Rasy psów bardzo się pomiędzy sobą różnią. Te, chociaż również mające wiele odmiennych od siebie cech, mają jedną wspólną. Wszystkie dziesięć jako dorosłe psy niewiele różnią się od tego, jak wyglądały jako szczeniaki. Są przeurocze, naprawdę ciężko oderwać od nich wzrok. Każdy chyba marzył kiedyś, żeby móc mieć psa, który na zawsze pozostanie szczeniakiem. Malutką i uroczą, puchatą kuleczką szczęścia. Oczywiście, żadne zwierze nie zostanie szczenięciem na zawsze, ale te rasy psów właśnie tak wyglądają. Więc jeśli komuś zależy na małym, uroczym piesku, powinien zastanowić się, czy nie sprawić sobie jednego z nich. Buldog się trochę większy, ale poza tym, ten przypominający nieco kosmitę piesek wygląda niemal tak samo jak za szczenięcych lat. Zachowuje również taki charakter. Yorkshire zawsze wygląda jak malutka zabaweczka. Toy fox śliczna rasa nabiera z wiekiem nieco ostrości, ale wciąż wygląda przeuroczo. Cavalier king charles pyszczek nabiera tylko mądrości. Shih ciężko rozróżnić, który w nich w rzeczywistości jest starszy. dorosły pies, staje się tylko jeszcze bardziej puchaty i cudowny. Pomeranian to pies, który zupełnie nie wygląda, jakby się starzał. może zmianą struktury sierści, dorosły mops wygląda niemal identycznie co szczeniak. biały piesek z wiecznie proszącym wyrazem na pyszczku to najlepszy przykład reprezentujący rasy psów, które zawsze wyglądają jak szczeniaki. Golden cocker urocze połączenia golden retrievera i cocker-spaniela na zawsze pozostaje małym, uroczym pieskiem, jednocześnie mając wszystkie najlepsze cechy obu ras. z wiekiem corgi nic a nic nie traci ze swojej słodkości. Nabywa jedynie tego szelmowskiego wyrazu pyszczka, który wszyscy kochamy, dorosnąć, ale wciąż jest przeuroczy. Aż chce się go chwycić i wyściskać ZOBACZ TEŻ:Chłopiec stracił ukochanego kota. Los sprawił mu najlepszą niespodziankę pod słońcemMężczyzna znęcał się nad bezbronnym, chorym kangurem. Znajomi śmiali się i wszystko nagrywaliUsłyszał szczekanie psa. Po chwili wybiegł na dwór i zaczął wszystko nagrywaćPies zniszczył jej dokumenty. Była wściekła, dopóki nie zauważyła bardzo ważnej rzeczy. Zaczęła płakać ze szczęściaźródła: Planujecie przygarnięcie szczeniaka? A może Wasza suczka wkrótce spodziewa się potomstwa? Dziś opiszemy, jak przebiega rozwój szczeniaka i jak należy postępować z pieskiem w pierwszych tygodniach jego życia, aby cieszył się zdrowiem fizycznym i nawiązał więź z właścicielem. Pierwsze dwa tygodnie życia psa Szczeniaki w pierwszych dwóch tygodniach życia są całkowicie uzależnione od matki. Przez pierwsze dni psy nie widzą ani nie słyszą – kierują się jedynie ku źródłu ciepła, którym jest matka oraz usiłują ssać jej sutki. Na tym etapie rolą opiekuna jest głównie upewnienie się, że wszystkie szczeniaki ssą mleko matki – jeśli nie, należy takiego psiaka przystawić bezpośrednio do sutka. Poza tym, trzeba zapewniać suczce i jej potomstwu ciepło (mały szczeniak może błyskawicznie się wychłodzić!) oraz pilnować, by przypadkiem nie przygniotła któregoś malca podczas snu. Szczeniąt w ciągu kilku dni po porodzie nie należy oddzielać od matki nawet na chwilę, lepiej ich zbyt wiele nie dotykać i nie próbować brać na ręce. Takie zachowanie niepokoi sukę, a pieski nie potrzebują jeszcze kontaktu z człowiekiem. Dopiero w drugim tygodniu można bardzo delikatnie je głaskać czy podnosić – ważne jest jednak, aby nie zabierać ich od suki na dłużej. Trzeci i czwarty tydzień – początki socjalizacji W trzecim tygodniu życia psy już całkiem dobrze widzą, zaczynają również słyszeć. Wciąż są uzależnione od matki i żywią się jedynie jej mlekiem, ale zaczynają się już bawić z rodzeństwem, próbują lizać i gryźć przedmioty. Szczenięta, testując ostre ząbki, będą gryźć się nawzajem. Jest to zachowanie naturalne i właśnie dzięki niemu uczą się, jak bawić się z innym zwierzęciem, nie robiąc mu krzywdy. Na tym etapie rowzoju psa bardzo ważny pozostaje kontakt z człowiekiem: pieski należy głaskać i podnosić. Trzeba robić to delikatnie i dbać o to, aby dostarczać zwierzakom tylko przyjemnych bodźców. Jeśli na tym etapie życia psiaki zostaną pozbawione obecności rodzeństwa i matki, mogą być w przyszłości nadmiernie agresywne i mieć trudności w socjalizacji z innymi zwierzętami. Z kolei brak kontaktu z człowiekiem albo obecność negatywnych bodźców, wywołujących lęk i ból, mogą sprawić, że dorosły pies będzie lękliwy lub niechętny pieszczotom. Piąty i szósty tydzień – zabawa i nauka W tym okresie rozwoju szczeniak zaczyna szybko rosnąć, chętnie podejmuje pierwsze wyprawy z dala od mamy, poznaje świat. Jest ciekawski, pełen energii i spragniony zabawy. Każdemu szczeniakowi trzeba poświęcić sporo uwagi – to jedyny sposób, aby zagwarantować, że w przyszłości nie będzie miał problemu z kontaktami z ludźmi. W okolicach szóstego tygodnia po drzemce i posiłku warto przenosić psiaki w miejsce, w którym mogą załatwić swoje potrzeby fizjologiczne (chociaż na spacery wciąż jest za wcześnie!). Niektórzy hodowcy oddają szczeniaki do adopcji już w szóstym tygodniu życia. To jednak zbyt wczesna pora – zwierzak na tym etapie rozwoju potrzebuje jeszcze pokarmu matki oraz towarzystwa rodzeństwa. Siódmy i ósmy tydzień – początki samodzielności psa Na przełomie siódmego i ósmego tygodnia (dokładna pora zależy od rasy) szczeniak zaczyna się usamodzielniać. Jest w stanie przyjmować pokarm inny niż mleko matki – na razie powinny być to specjalne papki. Może też trafić do nowego domu – warto jednak podkreślić, że nie musi. Dobrze, jeżeli pozna nowego właściciela nim ukończy jedenasty tydzień życia. Na tym etapie rozwoju psu trzeba poświęcić sporo czasu. Powinien być uczony higieny – najlepiej wynosić go co jakiś czas na dwór i stawiać na trawie, by dostał szansę na wysiusianie. Jeszcze nie nadeszła pora właściwej tresury, ale jeśli na przykład nie chcemy, by w przyszłości pies wchodził na łóżko, nie kładźmy go na nim. Szczeniak odłączony od suki i rodzeństwa będzie też za nimi na początku tęsknił. Trzeba więc poświęcić mu wiele uwagi, warto też zadbać, aby w jego posłaniu znalazł się miękki kocyk i jakaś zabawka, do której może się przytulić. Dziewiąty – dwunasty tydzień – intensywny rozwój szczeniaka W okolicach dziewiątego – jedenastego tygodnia rozwoju psa, ten szybko się uczy i łatwo zapamiętuje bodźce. To najlepszy moment na rozpoczęcie szkolenia. Tresując psa nie stosujmy jednak systemu kar za niepożądane zachowania – zwierzak bity czy nawet ostro karcony zachowa to w pamięci na całe życie, co będzie rzutować i na jego stosunek do właściciela i ludzi w ogólności. Nasze postępowanie powinno być konsekwentne, inaczej pies nie przyswoi obowiązujących w domu zasad. Szczeniak może być już wyprowadzany na spacery, należy też często go głaskać i się z nim bawić. Powinien dostawać karmy dobrane dla młodego psiaka. Rozwój szczeniaka po dwunastym tygodniu życia Szczeniak w okolicach dwunastego – trzynastego tygodnia życia będzie obgryzać wszystko, co wpadnie mu w ząbki. Najlepszym sposobem na ochronę butów i mebli, jest zapewnienie mu dostępu do odpowiednich zabawek oraz gryzaków – pośród gryzaków naturalnych bezpieczny dla ząbków młodego zwierzaka będzie na przykład przełyk wołowy. Pomiędzy psem a właścicielem w tym okresie wykształca się już silna więź. Pomimo niej, pies, może próbować testować cierpliwość swojego pana: na przykład przez ucieczkę podczas spaceru albo ignorowanie poleceń. Stanowczość, spokój, konsekwencja i regularne szkolenia są kluczem do utemperowania psiego charakteru i wskazania mu jego miejsca w „domowym stadzie”. Decydując się na przygarnięcie szczeniaka należy pamiętać, że jego prawidłowy rozwój możliwy jest wyłącznie, jeśli poświęcimy mu dużo uwagi. Wielu właścicieli oczekuje, że pies będzie sam z siebie zachowywał się odpowiednio i służył jako rozrywka dla nich – jest to myślenie błędne. Szczenię należy tresować oraz często się z nim bawić, inaczej po pierwsze, będzie z nudów siał zniszczenie w domu i ogródku, po drugie, jego prawidłowy rozwój zostanie zakłócony i pies może zacząć przejawiać niepożądane zachowania. Shih tzu to mały i elegancki piesek, choć z charakterem. Jego sierść wymaga szczególnej pielęgnacji, a psy rasy shih tzu są wierne i lubią towarzystwo człowieka. Warto zaznaczyć, że mogą być też towarzyszami osób z alergią na psa. spis treści 1. Historia Shih tzu 2. Jak wygląda Shih tzu 3. Charakter pieska Shih tzu 4. Wychowanie i szkolenie 5. Żywienie psa 6. Pielęgnacja psa 7. Szczeniaki shih tzu 8. Cykl rozrodczy psa 9. Alergie na sierść 10. Ile kosztuje Shih tzu rozwiń 1. Historia Shih tzu Trudno do dziś powiedzieć, skąd pochodzi shih tzu. Legenda głosi, że pieski tej rasy towarzyszyły Buddzie podczas jego wędrówki przez świat, a w chwili zagrożenia ten malutki zwierzak przeistaczał się w groźnego lwa. Jak było naprawdę, nie wie nikt, wiadomo jednak, że shih tzu w Chinach od zawsze traktowane były z ogromnym szacunkiem. Największą popularnością cieszyły się w I połowie XIX wieku. I choć zachodni dyplomaci mieszkający w Pekinie często decydowali się na zakup shih tzu, żaden z psów nigdy nie mógł opuścić terytorium Chin. Zobacz film: "Weterynarze mówią "dość" buldogom i mopsom" Inna wersja zakłada, że shih tzu wywodzą się ze skrzyżowania Lhasa apso (będących w posiadaniu cesarza z dynastii Qing) z pekińczykiem (przesłanym w darze dla cesarza od Dalajlamy). Nazwa shih tzu pochodzi od cesarzowej Tzu Shi, podczas jej panowania rozpoczęła się regularna hodowla psów. Duży nacisk nakładano na niewielki rozmiar hodowanych zwierząt, dlatego aby zatrzymać wzrost czworonogów, często je głodzono i przetrzymywano w ciasnych klatkach. Wspomniana cesarzowa była przeciwna takiemu traktowaniu zwierząt, jednak większe osobniki rozprzestrzeniły się po całych Chinach dopiero po jej śmierci. Doprowadziło to do powstania kolejnych krzyżówek, w tym psa shih tzu o genach i rozmiarach, jakie znane są obecnie. Dopiero w latach 30. XX wieku rasa shih tzu pojawiła się w Europie, w Polsce zaś dopiero w 1981 roku. 2. Jak wygląda Shih tzu Shih tzu charakteryzuje przede wszystkim mały rozmiar (około 27-28 centymetrów wysokości w kłębie i waga w przedziale od 4 do 8 kilogramów), a także długa i gęsta sierść z obfitym podszerstkiem. Dopuszczalne są wszystkie umaszczenia, od jednolitych po różnokolorowe z białymi zaznaczeniami. Głowa shih tzu jest okrągła i duża z krótką kufą. Shih tzu uroku dodają duże oczy, przeważnie ciemne, które są szeroko rozstawione. Uszy psa są obficie owłosione i zwisające. Sylwetka shih tzu jest wpisana w prostokąt, pies ma długi i prosty grzbiet. Pomimo niewielkich rozmiarów, łapy w porównaniu do całej sylwetki są stosunkowo mocne i muskularne, a dzięki gęstości sierści, cały pies wygląda na bardziej masywnego niż jest w rzeczywistości. Rekomendowane przez naszych ekspertów Warto zaznaczyć, że odróżnia się dwie odmiany shih tzu. Amerykańska odmiana jest dużo delikatniejsza niż europejska i charakteryzuje się większą klatką piersiową, dłuższą szyją i mniejszą głową. Łapy są krótsze, a także mniej masywne niż u psów z odmiany europejskiej. Przedstawiciele odmiany europejskiej są też więksi i mocniejsi. 3. Charakter pieska Shih tzu Charakter shih tzu jest bardzo spokojny. Jest to pies niezależny, wesoły i towarzyski. Jest dobrą rasą dla rodzin z dziećmi (lepiej jednak, aby shih tzu był towarzyszem starszego dziecka). Najczęściej toleruje inne zwierzęta domowe. Mimo niewielkich rozmiarów, shih tzu to pies, którego wszędzie pełno. Lubi się bawić, lubi biegać i spacerować, a także jest w stanie się przystosować do różnych warunków (dobrze odnajdzie się zarówno w kawalerce, jak i w domu z ogrodem). Zachowanie shih tzu może trochę przypominać zachowanie kota. Mimo to, że shih tzu bardzo chętnie przesiaduje na kolanach właściciela, lubi się bawić i przytulać, to sam decyduje, kiedy przychodzi pora na głaskanie. Dodatkowo, shih tzu lubi chodzić własnymi ścieżkami i jest bardzo ciekawski. 4. Wychowanie i szkolenie Pieski shih tzu są bardzo inteligentne. Łatwo i szybko uczą się nowych sztuczek i podstawowego posłuszeństwa, ale są to zwierzęta uparte i czasem lubią manifestować swoje niezadowolenie, dlatego bardzo ważne jest odpowiednie wychowanie czworonoga. Najważniejsze jest, aby szkolenie i socjalizację rozpocząć kiedy pies jest jeszcze mały. Ze względu na charakter i upór shih tzu, warto wykazać się dużą cierpliwością i stanowczością, unikając przy tym przymusu fizycznego, a stosując motywację w postaci pochwał i smakołyków. Szczeniak do dwunastego tygodnia życia powinien poznawać nowych ludzi, dzieci w różnym wieku, odwiedzać nowe miejsca, a także poznawać inne psy i zwierzęta domowe. Bardzo ważne jest dostarczenie jak największej ilości bodźców, jednak powinno się uważać, żeby młody shih tzu nie nabył w tym okresie odruchów lękowych. Jeżeli pies się czegoś wystraszy, powinno się go nie pocieszać, ani nie głaskać (najlepiej jest zignorować sytuację). Niezwykle ważnym aspektem jest nauka czystości w domu. Wymaga ona czasu i dużego zaangażowania ze strony właściciela. Małego shih tzu należy wynosić na zewnątrz zawsze kiedy się obudzi, zje lub wypije dużo wody, a także po zabawie. Warto zaznaczyć, że młody shih tzu (do około 6-8 miesiąca życia) nie powinien w ogóle chodzić po schodach, aby nie obciążać kręgosłupa i stawów. Ze względu na szczególną pielęgnację, która jest wymagana warto od małego przyzwyczajać szczeniaka do czesania, kąpieli i strzyżenia. Warto zacząć od regularnego czesania młodego shih tzu przez około 3 minuty, stopniowo wydłużając ten czas (z każdym tygodniem o kilka minut). W przypadku układania fryzur szczeniąt należy też unikać spinek typu żabka, gdyż występuje ryzyko połknięcia lub urazu. 5. Żywienie psa Ze względu na tendencję do tycia, ilość pożywienia musi być dokładnie kontrolowana przez właściciela. Bardzo ważna jest rezygnacja z podawania psu smakołyków między posiłkami. Najlepszym rozwiązaniem w przypadku shih tzu jest sucha, dobrze zbilansowana karma. Dodatkowo, taki sposób żywienia nie utrudnia pielęgnacji czworonoga, gdyż sierść psa nie brudzi się podczas jedzenia. W przypadku szczeniąt shih tzu (w wieku do około 3 miesiąca życia) karmę przed podaniem powinno się namoczyć i odstawić do napęcznienia. Tak młode psy początkowo należy karmić cztery razy dziennie, aby stopniowo zmniejszać ilość posiłków w ciągu doby. Dorosłego shih tzu można karmić raz lub dwa razy dziennie (wtedy należy dzienną porcję podzielić na pół). Ważne jest, aby pożywienie dostarczało psu wszystkich niezbędnych składników odżywczych. W sytuacji, kiedy shih tzu będzie karmiony pożywieniem domowym może pojawić się konieczność podawania zwierzakowi suplementów witaminowo-mineralnych. Suplementy diety u shih tzu mogą być również pomocne w przypadkach, kiedy pies nie zjada całej porcji suchej karmy, występują u niego problemy z układem pokarmowym lub gdy dorosły pies zaczyna tracić sierść. W takich sytuacjach, weterynarz powinien dobrać odpowiednie suplementy tak, aby uzupełnić powstałe niedobory. Odpowiednia dieta shih tzu jest bardzo ważna dla utrzymania dobrego stanu skóry i sierści czworonoga. Składniki, które wpływają na funkcje skóry to między innymi: nienasycone kwasy tłuszczowe; składniki mineralne (wapń, miedź, cynk); białko; witaminy; związki biologicznie czynne pochodzenia roślinnego. 6. Pielęgnacja psa Shih tzu wyróżnia się na tle innych ras charakterystyczną sierścią. Jest ona długa, gęsta, lśniąca, ale też wymaga szczególnej pielęgnacji. W przeciwnym razie ulegnie skołtunieniu, dlatego musi być czesana codziennie przez co najmniej pół godziny (najlepiej drewnianą szczotką z metalowymi drucikami). Dla utrzymania estetycznego wyglądu shih tzu bardzo ważne są również regularne kąpiele. Shih tzu powinien być kąpany raz w tygodniu, z użyciem specjalnych szamponów przeznaczonych dla psów o gęstym podszerstku. Po delikatnym zmoczeniu sierści psa, należy wcierać szampon niewielkimi, okrężnymi ruchami, zaczynając od grzbietu i stopniowo schodząc w dół sylwetki zwierzęcia. To co wyróżnia psy shih tzu to ich bujna fryzura. Jest to z całą pewnością rasa, z którą należy regularnie odwiedzać stylistę lub samemu nauczyć się czesać psa. Stylizacje dla shih tzu to dziś prawdziwa sztuka. Wielu psich fryzjerów zajmuje się tym na co dzień. W porze letniej warto wybrać krótszą fryzurę, zimą jednak lepiej zostawić dłuższą sierść, aby ochronić psa przed zimnem. Mimo to, sierść na spodzie tułowia powinna zostać skrócona na tyle, żeby nie zbierała zabrudzeń z chodników. Związanie włosów okalających pysk jest konieczne, by te nie wchodziły do oczu i uszu oraz nie przeszkadzały w jedzeniu i piciu. Ze szczególną starannością trzeba pielęgnować oczy i uszy psa. Zdarza się, że do tego celu niezbędne są leki, zwłaszcza gdy dojdzie do zapalenia rogówki i spojówki. Problem ten często dotyczy tej rasy również dlatego, że shih tzu wydzielają niewiele łez. Nie można zapominać o regularnych kontrolach stanu zdrowia shih tzu u weterynarza, a także regularnym odrobaczaniu psa. Bardzo ważne są także szczepienia psa, które pomogą uniknąć wielu chorób, między innymi parwowirozy, która może doprowadzić nawet do śmierci zwierzęcia. 7. Szczeniaki shih tzu O ile szczeniaki shih tzu zostaną kupione w sprawdzonej hodowli i będą wolne od chorób wrodzonych, taki pies najpewniej będzie cieszył się dobrym zdrowiem i długim życiem. Psy tej rasy żyją nawet 17-20 lat. Zdarza się jednak, że wypadnie im dysk lub dojdzie do zwichnięcia rzepek kolanowych. Słabą stroną shih tzu są też zęby, stąd należy o nie dbać i systematycznie usuwać kamień. Zdarza się, że kilkuletnie shih tzu mają dość duże ubytki, dlatego niezwykle ważna jest odpowiednia higiena. Starsze zwierzęta mogą mieć przetrwałe zęby mleczne, co najczęściej kończy się ich usunięciem, aby uniknąć powstawania wad zgryzu. Wrodzoną chorobą genetyczną mogącą wystąpić u szczeniąt shih tzu jest rozszczep podniebienia. Rozszczepem nazywana jest szczelina znajdująca się w podniebieniu, łącząca jamę ustną z jamą nosową. U szczeniąt z rozszczepem podniebienia występują problemy z przyjmowaniem pokarmu, a mleko przez szczelinę przedostaje się do jamy nosowej, co w konsekwencji może prowadzić do zachłyśnięcia się mlekiem i rozwinięciem zachłystowego zapalenia płuc. Problemy zdrowotne mogą dotknąć również narządu wzroku shih tzu. Często spotykana jest niedrożność kanalików łzowych, która przyczynia się do nadmiernego łzawienia, a w efekcie powstawania przebarwień pod oczami psa. Dwurzędowość rzęs może powodować podrażnienie oczu, zapalenie rogówki i spojówek, a nawet uszkodzenie rogówki. U shih tzu może dojść do wypadnięcia gruczołu trzeciej powieki. Schorzenie polega na wypadnięciu gruczołu łzowego znajdującego się w trzeciej powiece, a objawem jest pojawienie się w przyśrodkowym kąciku oka różowej, owalnej tkanki. Nieleczone wypadnięcie gruczołu prowadzi do zmniejszenia ilości łez, co w efekcie przyczynia się do słabszego nawilżenia oka i zwiększonego ryzyka podrażnień. Ze względu na specyficzną budowę czaszki, shih tzu są narażone na wypadanie gałki ocznej (oko jest płytko osadzone w oczodole). Wypadnięcie może nastąpić jako efekt wypadku lub urazu, a nawet podczas zabawy. Ważne jest, aby nawilżać oko płynem fizjologicznym i niezwłocznie poszukać pomocy lekarskiej. Jeśli repozycja gałki ocznej nie jest możliwa, przeprowadzana jest amputacja. Budowa trzewioczaszki shih tzu, sprawia, że u czworonoga może wystąpić zespół oddechów psów krótkoczaszkowych. Dochodzi wtedy do niedrożności dróg oddechowych, a w konsekwencji niedotlenienia. Warto zaznaczyć, że niedrożność może wystąpić na poziomie nosa jako zwężenie otworów wlotowych do nozdrzy, na poziomie gardła, kiedy mamy do czynienia ze zbyt długim podniebieniem miękkim, a także na poziomie tchawicy i krtani, przez zapadanie się tych części dróg oddechowych. Efektem niedotlenienia może być wzrost ciśnienia, problemy gastryczne (w związku ze zwiększonym połykaniem powietrza podczas trudności z oddychaniem), zakażenia dróg oddechowych, a nawet przerost mięśnia sercowego. Leczenie polega na interwencji chirurgicznej, a także łagodzeniu pozostałych objawów. Skrócona kufa shih tzu jest przyczyną złego znoszenia wysokich temperatur i zwiększonego ryzyka wystąpienia udaru cieplnego. Ze względu na średnią odporność psa na warunki atmosferyczne niezbędne jest zapewnienie mu przewiewnego i zacienionego miejsca podczas upałów, a także chłodnej wody do picia. Korzystne będzie ograniczenie spacerów w ciągu dnia i zmniejszenie ich intensywności. Pod warunkiem, że shih tzu nie jest ostrzyżony zbyt krótko, dobrze znosi niskie temperatury. Psy rasy shih tzu mają też bardzo wrażliwą skórę. Ich właściciele często zgłaszają się do weterynarza z objawami reakcji alergicznej u swoich czworonożnych pupili. Schorzenia dermatologiczne są u nich nawet 6-7 razy częstsze niż w ogólnej populacji psów. 8. Cykl rozrodczy psa Pierwsza cieczka u shih tzu zazwyczaj pojawia się wcześniej (może wystąpić już około 6 miesiąca życia) niż u innych ras psów. Najczęściej trwa około 3-4 tygodnie, w ciągu których może dojść do zapłodnienia, a ciąża shih tzu trwa około 59-67 dni. Warto zaznaczyć, że większość samic shih tzu nie plami zbyt mocno. Cieczki najczęściej występują dwa razy w roku i pojawiają się co sześć do ośmiu miesięcy. Jeśli właściciele nie planują rozmnażania shih tzu warto zdecydować się na sterylizację, która dodatkowo pozwoli uniknąć wielu chorób, takich jak ropomacicze czy nowotwory gruczołu mlekowego. 9. Alergie na sierść Ze względu na rodzaj włosa jaki posiada shih tzu, pies tej rasy może być dobrym towarzyszem dla osób z alergią na sierść. Dodatkowym atutem tych czworonogów jest to, że shih tzu linieje tylko raz w życiu. Dzieje się to około ósmego miesiąca życia, kiedy młody pies zmienia sierść, na taką jaką posiada osobnik dorosły. Dodatkowo, dzięki odpowiedniej pielęgnacji ogranicza się ilość wydzielanych alergenów, a co za tym idzie ryzyko wystąpienia objawów alergii jest zminimalizowane. 10. Ile kosztuje Shih tzu Szczenięta shih tzu bez rodowodu kosztują najczęściej około 1000 złotych. Więcej, bo nawet około trzech tysięcy złotych trzeba zapłacić za szczeniaka rodowodowego. Nie należy zapominać też o kosztach utrzymania, które w przypadku shih tzu wynoszą około 100-300 złotych miesięcznie. Warto pamiętać, by psy zawsze kupować w sprawdzonych hodowlach. Shih tzu niewątpliwie wymaga dokładnej i systematycznej pielęgnacji, jednak duże przywiązanie do właściciela, a także inteligencja oraz spokojny i zrównoważony temperament sprawiają, że pies tej rasy jest idealnym towarzyszem zarówno osób starszych, jak i rodzin z dziećmi. Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki. polecamy

jak wygląda pies szczeniak